این روزها دارم به این فکر مى کنم که چطور میشه در لحظه زندگى کرد و اینقدر در گذشته و آینده سیر نکرد.
واقعا تمام لحظاتم رو دارم به گذشته فکر مى کنم و حسرت کارهایى که باید انجام میدادم رو مى خورم ......
یا در آینده ام و برنامه ریزى براى روزهایى که هنوز نیامده .....
تا اندازه اى تونستم این کار رو انجام بدم اما ذهنم هنوز عادت به روش قبلى داره .....